بیماری کنه مرغی و راه های درمان و پیشگیری
آشنایی با بیماری کنه مرغی
کنه مرغی که با نام کک مرغی نیز شناخته میشود، یکی از بندپایان انگلی است که عمدتا بر پرندگان اهلی مانند جوجه ها، اردک ها و غازها تاثیر می‌گذارد. این کنه کوچک و نرم تن، یک آفت مهم برای مرغداران در سراسر جهان است. همچنین با نام آرگاس ایرانی هم شناخته میشود. کنه ها همچنین ممکن است وارد خانه های انسان و حیوانات خانگی شوند و پاتوژن های متعددی را به حیوانات و انسان منتقل میکنند. کنه های نرم آلوده، ناقل ویروس ها و باکتری ها هستند و باعث خسارات اقتصادی فراوانی در بخش طیور می‌شوند. کنه های مرغی ناقل باکتری بورلیا اندرین اسپیروکت هستند که باعث ایجاد اسپیروکتوز پرندگان، یکی از شدیدترین بیماری های صنعت طیور میشود. کنه مرغ یک کنه نرم با بدن صاف و بیضی شکل است. این حشره، یک اکتوپارازیت مرغ ها در سراسر جهان است. به عنوان یک مرغ بالغ، طول آن ۶ تا ۹ میلی متر است و قبل از تغذیه، رنگ آن قهوه ای مایل به قرمز است. پس از تغذیه، به رنگ مایل به آبی در می آید، از این رو لقبی که به این آفت داده شده است "ساس آبی" است. حشرات بالغ و پوره ها در طول روز در شکاف ها و شکاف های قفس یا پوست درخت پنهان می‌شوند. شب ها مخفیگاه خود را ترک میکنند تا هنگام خواب از جوجه ها تغذیه کنند. معمولا تغذیه آن ها بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد. کنه مرغ لکه های قرمزی روی پوست پرنده، اغلب در زیر بال های آن ها باقی می‌گذارند. برخی از مردم و حیوانات در محل گزش کنه مرغی احساس سوزش میکنند. علاوه بر این، این آفات ممکن است بیماری ها را به جوجه ها منتقل کرده و بر سلامت و ارزش طیور تاثیر منفی بگذارد. مرگ نادر است، اما تولید تخم مرغ، افزایش وزن طیور و سلامت کلی ممکن است به شدت کاسته شود. کنه های مرغ میتوانند برای دوره های بسیار طولانی، تا چهار سال یا بیشتر، بدون غذای خون زنده بمانند، که اغلب منجر به بروز مجدد عفونت میشود. از آنجایی که کنه طیور میتواند بدون وعده غذایی خون در چندین مدت طولانی زنده بماند، حذف همه مرغ ها یا سایر پرندگان اهلی از یک مرغداری به طور کلی یک اقدام کنترل کننده موثری نیست. کنه مرغ هم مانند سایر کنه های طیور چهار مرحله رشد را پشت سر می‌گذارند. کنه های آرگاسید دارای چرخه زندگی چند میزبان هستند، به این معنی که دارای دو یا چند مرحله پورگی است که هر کدام به یک وعده غذایی خون نیاز دارند. ماده بالغ نزدیک به ۵۰۰ تخم در محل پنهان خود می‌گذارد که ۱۰ تا ۳۰ روز بعد سر از تخم بیرون می‌گذارند. لاروهای شپش پا از تخم ها در منطقه حفاظت شده انتخاب می‌شوند و بیرون می آیند. هنگامی که یک میزبان مناسب در مجاورت یافت میشود، آن ها شروع به تغذیه برای چند ساعت تا چند روز میکنند. لاروها تغذیه خود را به پایان می‌رسانند و میزبان را به منطقه ای از پناهگاه ترک میکنند. سپس لاروها پوست اندازی میکنند تا به اولین مرحله پوره تبدیل شوند. سپس اولین مرحله پوره ها برای تغذیه به میزبان دوم منتقل میشود. این میزبان دوم ممکن است همان فرد اولی باشد و احتمالا همان گونه باشد. مرحله اول پوره ها با خروج از میزبان و پوست اندازی مجدد به مرحله پوره بعدی تبدیل میشود. این مراحل پوره میتواند به هفت مرحله برسد. پس از آخرین مرحله پوره، میزبان را ترک میکند تا به صورت یک فرد بالغ پوست اندازی شود. بزرگسالان میتوانند به تغذیه میزبان ادامه دهند که به سرعت تغذیه میکند و بعد از هر وعده خون از میزبان جدا میشود. ماده ها اغلب بعد از هر وعده غذایی زمانی که از میزبان خارج می‌شوند تخم می‌گذارند.
علائم ابتلا مرغ به کنه مرغی
اگر علائمی اکنون ذکر خواهیم کرد را مشاهده کردید به احتمال زیاد مرغ های شما دچار کنه های مرغی شده اند و سریعا باید وارد عمل شوید. آگاه باشید که در طول روز شما نمی‌توانید کنه ها را مشاهده کنید. کنه ها فقط شب ها بیرون می آیند، به همین دلیل باید به کمک این علائم به وجود آن ها پی ببرید. علائم ابتلا طیور به کنه مرغی این است که مرغ ها مدام خود را میخارند، مرغ ها مکان نشستنشان را عوض میکنند، تولید تخم مرغ کاهش می یابد، مرغ ها کاهش وزن پیدا میکنند، مرغ ها بعد از برگشتن به قفس خسته به نظر میرسند و نمی‌خواهند وارد قفس شوند، جای زخم های قرمز بر روی بدن مرغ ها مشاهده میشود، لکه های ریز سیاه رنگ (لاروهای کنه) زیر بال های مرغ ها وجود دارد، در جوجه ها شود مرغ ها کم خونی تشخیص داده میشود.
علت پیدایش بیماری کنه مرغی
علت های گوناگون برای دچار شدن طیور به کنه مرغی وجود دارد که آیت علت ها عبارتند از:
۱. وارد شدن مرغ های آلوده به کنه مرغی به گله: مرغان کنه دار با قرارگیری در کنار مرغ های سالم آن ها را نیز به کنه مرغی مبتلا میکنند. کنه مرغی در طیور واگیردار است و در صورت بی توجهی مرغ های سالم را نیز گرفتار میکند، لذا سعی کنید قبل از آوردن مرغ های دیگر به گله تان از آلوده نبودنشان اطمینان حاصل کنید.
۲. ورود پرندگان وحشی و جوندگان: پرندگان وحشی و جوندگان موذی مثل موش بیشتر اوقات حامل کک مرغی اند و رفت و آمدشان به آشیانه مرغ و خروس ها موجب سرایت این بیماری به طیور میشود. بهتر است راه نفوذ این موجودات را به لانه بسته و با استفاده از ظروفی مخصوص دانخوری و آبخوری مرغ، محیط نگهداری این پرنده را در کنترل کامل خود داشته باشید.
۳. به کار بردن چوب در ساخت قفس: استفاده از چوب در ساخت قفس روشی غیر استاندارد است، چون حتی شیارهای ریز چوب مکانی امن برای مخفی شدن کنه ها میباشد، بنابراین سعی کنید در محل زندگی پرندگان، کرده چوب و وسایل چوبی قرار ندهید.
اثرات بیماری کنه مرغی
از آنجایی که کنه ها شب زنده داری هستند، ممکن است پرندگان هنگام خروسه کردن، کمی ناراحتی نشان دهند. مرگ نادر است، اما تولید ممکن است به شدت کاهش یابد. اصلی ترین علائم اثرات کنه مرغی بر جوجه ها عبارتند از: ۱. کم خونی جوجه ها که در نتیجه از دست دادن خون از کنه هایی که شب ها از آن ها تغذیه میکنند. ۲. استرس که وجود کنه مرغ و ایجاد مزاحمت های اضافی برای جوجه ها در هنگام استراحت عاملی برای تشدید استرس در آن ها میگردد.
۳. تب کنه که کنه های عامل بیماری زا و پاتوژن مسئول ایجاد این بیماری هستند. ۴. فلج گذرا که ناشی از سموم آزاد شده در بزاق کنه است.
راه های پیشگیری از بیماری کنه مرغی
نحوه پیشگیری از کنه مرغی، نیازمند یک رویکرد چندگانه است. نخستین اقدام، این است که به طور مرتب جوجه ها و مرغ های خود را از نظر وجود کنه بررسی کنید. سپس اقدامات زیر را در دستور کار قرار دهید:
۱. با حذف خوراک خوری ها و آبخوری ها، پرندگان وحشی را از مرغداری ی کنید.
۲. تمام شاخه ها، کنده ها یا سایر قسمت های درختان برداشته شده از جنگل را کاملا تمیز کنید. کنه اغلب در پوست درختان پنهان میشود.
۳. از لانه های ساخته شده از چوب های برش خورده، الوار ها، مخصوصا شیاردار، اجتناب کنید.
۴. جمعیت جوندگان را کنترل کنید، زیرا گاهی اوقات میتوانند حامل کنه ها و کک مرغ باشند.
۵. تمیز کردن ضدعفونی منظم قفسه مرغ برای حذف کنه ها و تخم های آن ها و رعایت اقدامات بهداشتی مناسب برای جلوگیری از انتشار کنه ها.
۶. استفاده از کنه کش های تایید شده برای درمان قفس و پرندگان.
۷. اطمینان از سلامت جوجه ها میتواند مقاومت آن ها را در برابر هجوم کنه ها افزایش دهد.
۸. از یک ماشین لباسشویی یا بخارشویی فشار قوی استفاده کنید تا به شکاف یا شکافی که در آن مخفی شده است بپاشید و تا جایی که می‌توانید کنه ها را بشویید. آفت کش را در مخفیگاه آن ها اسپری کنید و چندین بار این عملیات را تکرار کنید.
۹. جوجه ها را از نظر لارو کنه چسبیده به پرندگان بررسی کنید. با موچین آن ها را بردارید و سپس از پماد آنتی بیوتیک سه گانه استفاده کنید.
راه های درمان بیماری کنه مرغی
حال اگر مرغ ها به این کنه مبتلا شدند و ما نیز وجود این کنه را در گله تشخیص دادیم. باید برای درمان و رفع کنه مرغی اقدام کنیم. راه های درمان کنه مرغی عبارتند از:
۱. نظافت دائمی قفس مرغ ها: تمیز کردن قفس ها معمولا از تمیز کردن خود مرغ ها کارسازتر است. به این دلیل که کنه ها روزها در قفس مخفی می‌شوند و فقط شب ها برای تغذیه به مرغ ها هجوم می آورند. بهتر است مرتب قفس مرغ را با مواد ضدعفونی کننده نظافت کنید تا کنه ها از بین روند.
۲. استفاده از چسب حشره برای گرفتن کنه ها: شما می‌توانید با کار گذاشتن چسب های حشرات در داخل قفس، کنه ها و دیگر حشراتی که در داخل آن وجود دارند را پیدا کنید. شما با شناسایی کنه مورد نظر و نشان دادن آن به یک فرد متخصص می‌توانید بهترین سم را برای آن تهیه کنید. مراقب باشید که چسب ها را در محلی قرار دهید که به بال و پر مرغ ها نچسبد.
۳. اسپری کنه کش برای دفع کنه ها: شما می‌توانید این اسپری ها را به قیمت مناسب از سمپاشی های معتبر شهرتان تهیه کرده و به راحتی از آن در قفس مرغ ها استفاده کنید. پیشنهاد میشود این کار را شبانه انجام دهید. چرا که کنه ها شب ها برای تغذیه بیرون می آیند.
۴. استفاده از آب فشار قوی برای شست‌وشو قفس: اکنون نوبت شست‌وشوی قفس با آب فشار قوی است، تا تمامی لاروها، تخم ها و کنه های باقی مانده نیز پاکسازی شوند. آب فشار قوی را در داخل هرجایی که فکر می‌کنید برای زندگی کنه مستعد است بپاشید.
۵. پر کردن درزها و شکاف های قفس مرغ: حال برای این که به کنه ها فرصت رشد و تخم گذاری دوباره را ندهیم شروع میکنیم به پر کردن تمامی درزها، سوراخ ها، شکاف ها و ترک هایی که ممکن است یک لانه بالقوه برای کنه ها باشد. این شیارها را با ماده ای ضدآب پر کنید.
۶. رنگ آمیزی قفس مرغ ها: یک راه فوق العاده موثر نیز برای محکم کاری، کشیدن یک لایه رنگ ضخیم بر روی خانه مرغ ها است. رنگ آمیزی خانه مرغ ها علاوه بر پر کردن جاهایی که ممکن است شما ندیده باشید، حیات مجدد برای کنه ها را تقریبا غیر ممکن میکند. مطمئن شوید که رنگ شما قابل شست‌وشو و مناسب قفس میباشد.
۷. استفاده از خاک دیاتومه: خاک دياتومه برای مرغ ها بی ضرر بوده اما یک ماده ی کشنده برای کنه است. برای استفاده می‌توانید این خاک را در کف محل زندگی مرغ ها بپاشید. راه دیگر، مالیدن این خاک به پشت و زیر بال های مرغ ها به صورت یک روز در میان است. تا روزی که مطمئن شوید هیچ اثری از کنه ها باقی نمانده است.
۸. نظافت قفس مرغ ها با جارو برقی: تمامی محیط قفس را از هر چیزی خالی کنید و در صورت امکان بسوزانید. اگر نمی‌توانید بسوزانید آن ها را در گونه های سربسته قرار دهید و بعدا تمیز کنید. پس از خالی کردن قفس، همه جای آن را به خصوص درزها و سوراخ ها را با جاروبرقی تمیز کنید تا مطمئن شوید چیزی با چشم دیده نمیشود.
داروهای درمان کنه مرغی
۱. فیپرونیل: به صورت اسپری یا قطره روی پوست پشت گردن مرغ بمالید، جایی منقارشان به آن نرسد. ۳ تا ۴ قطره برای جوجه های بزرگ، ۱ تا ۲ قطره برای مرغان جوان و خروس ها.
۲. اسپینوساد: به عنوان اسپری روی تمام اجزای محفظه قفس استفاده میشود.
۳. زمین دیاتومه: بر روی قسمت های مختلف مسکن اعمال کنید. بستر و آشیانه را تعویض کنید.
۴. گوگرد: به عنوان گرد و غبار روی تمام اجزای مسکن در کارگاه استفاده میشود.
۵. مالاتیون: به عنوان اسپری یا پودر برای همه اجزای محفظه در کارگاه استفاده میشود.
۶. کرباریل مصنوعی: به صورت پودر ۵ درصد کرباریل یا اسپری ۴ اونس ۸۰ درصد کرباریل مخلوط شده در یک سطل ۵ گالن آب روی تمام قسمت های مسکن استفاده میشود بستر و آشیانه را تعویض کنید.
۷. پیرتروم: به صورت پودر یا اسپری روی تمام اجزای محفظه استفاده میشود. بستر و آشیانه را تعویض کنید.
۸. پرمترین: به صورت پودر ۰.۲۴ درصد پرمترین یا اسپری ۳ اونس پرمترین ۱۹ درصد در یک سطل ۵ گالن آب مخلوط میشود. روی تمام قسمت های مسکن استفاد میشود. بستر و آشیانه را تعویض کنید.
نتیجه گیری و ارتباطات
جهت آشنایی با انواع بیماری های مرغ ها و نحوه پرورش مرغ گوشتی و بیماری های مرغ های گوشتی مانند استرس گرمایی در طیور و بیماری های قرقاول ها و بیماری های بوقلمون ها و استعلام قیمت فروش تخم نطفه دار مرغ و تخم نطفه دار مرغ راس گوشتی و انواع تخم نطفه دار شرکت رویال طیور با ما در ارتباط باشید .