سیستم آبخوری در مرغداری گوشتی
جوجه ها را میتوان به مدت ۴۸ ساعت پس از تولد، بدون آب و غذا نگهداری کرد. ولی بهتر است که پس از گذشت ۲۴ الی ۳۰ ساعت حتما دان و آب در دسترس جوجه ها باشد. آب به عنوان یک ماده حیاتی یکی از مهم ترین نیازهای اساسی برای رشد جوجه های گوشتی و یا تخمگذار میباشد. علاوه بر این آب به تنظیم دمای بدن جوجه ها کمک میکند. حجم بسیار بالایی از بدن جوجه ها را آب تشکیل داده است. کمبود آب در جوجه ها مشکلات زیادی از جمله هیدراته شدن، چسبندگی مقعد، بی حالی و کم اشتهایی به وجود می آورد و باعث افزایش تلفات میشود. آب مورد استفاده باید تمیز پ، عاری از آلودگی و دارای دمای مناسب باشد. اگر جوجه ها از مسیرهای طولانی به سالن وارد شده اند در ۳ تا ۴ ساعت اول پس از ورود جوجه ها، اول آب و سپس دان در اختیار آن ها قرار گیرد. منظور این است که جوجه ها در اولین فرصت به آب دسترسی داشته باشند.
مصرف شکر به میزان ۴ درصد در اولین سری آب مصرفی جوجه ها، مناسب است. زیرا انرژی تخلیه شده جوجه ها را جبران کرده، آن ها را تشویق به مصرف غذا میکند و روده های آن ها را از مواد چسبنده، پاک نموده و آماده دریافت دان میسازد. در سه روز اول در آب شرب جوجه ها، از مکمل ویتامینی استفاده شود. در ادامه دوره میتوان آب مصرفی جوجه ها را با کلر ضد عفونی کرد. مقدار مجاز مصرف کلر در آبخوری های اتوماتیک و ناودانی به ترتیب ۱ و ۳ میلی گرم در لیتر است. از این آب که دارای کلر میباشد، هیچگاه برای واکسیناسیون استفاده نکنید.
اهمیت استفاده از سیستم های آبخوری در مرغداری و سالن های پرورش طیور
همانطور که گفته شد آب یکی از مواد مهم برای تغذیه و رشد جوجه ها میباشد. برای تامین این نیاز جوجه ها لازم است که مرغدار سالن خود را به سیستم آبخوری مجهز نماید. آبخوری ها در انواع دستی و اتوماتیک طراحی میشوند که برای تهیه آن ها میتوانید به فروشگاه ها مراجعه کنید. با مجهز بودن سالن به سیستم آبخوری میتوان مشکلات زیادی همچون بستر مرطوب، آلودگی و شیوع بیماری ها را کاهش داد و در مصرف آب نیز صرفه جویی نمود. در ایران آبخوری های آویز اتوماتیک و ناودانی مورد استفاده قرار میگیرد. ولی امروزه استفاده از آبخوری های قطره ای نیپل تمام اتوماتیک به دلیل صرفه جویی در نیروی کار، رایج شده است.
_ آبخوری قطره ای نیپل(NIPPLE): این آبخوری ها موجب صرفه جویی در آب شده، از مرطوب شدن بستر جلوگیری میکنند و همیشه آب تمیز در اختیار جوجه ها قرار میدهند. ولی از طرف دیگر احتیاج به فشار آب قابل تنظیم داشته، نازل های آن به سرعت جرم میگیرد و لذا مدیریت پیچیده تری نیاز دارد. به همین دلیل مرغداران منطقه قم، بیشتر از آبخوری های آویز اتوماتیک استفاده میکنند. در هر حال حفظ بهداشت آب از آلودگی های ثانویه و تنظیم ارتفاع مناسب انواع آبخوری ها در طول دوره رشد، از اهمیت زیادی برخوردار است. هر یک از آبخوری ها روش خاصی برای تنظیم دارند که تنظیم ارتفاع و تنظیم فشار آب، مهمترین جز آن است. به هیچ وجه نباید جوجه ها دچار محدودیت آب بشوند. در هر لحظه بهترین کیفیت آب در اختیار جوجه ها قرار گیرد. تخم مرغ نطفه دار گوشتی یکی از فراورده های سالن مرغداری گوشتی مرغ اجداد با سیستم آبخوری مناسب و تمیز و بهداشتی می باشد که امکان تامین جوجه یک روزه برای احداث مرغداری گوشتی را برای مرغداران فراهم مینماید.
حدود ۷۰ درصد وزن جوجه ها را آب تشکیل میدهد. تامین آب مناسب برای جوجه ها از اهمیت شایانی توجهی برخوردار است. منابع آب معمولا تمیز و غیر آلوده و خاص نیستند و آلودگی های متفاوتی دارند. آلودگی میکروبی، نیترات ها و مواد معدنی مهم ترین شاخص های کنترل کیفی آب هستند. به همین دلیل، منبع آب مورد استفاده خود را از نظر این عوامل، کنترل کنید؛
_ عوامل مورد کنترل در منبع آب مرغداری گوشتی:
۱) تعداد کل باکتری ها و باکتری های کولیفرم به ترتیب از ۱۰۰ و ۵۰ عدد در هر ۱۰۰ میلی لیتر آب بیشتر نباشند. آلودگی منابع آب به لاشه مرده پرندگان، موش و مدفوع حیوانات، به سرعت کیفیت آب را پایین می آورد.
۲) غلظت نیترات و نیتریت آب به ترتیب از ۲۵ و ۴ میلی گرم در لیتر تجاوز نکند. نیترات در روده ها تبدیل به نیتریت میشود و نیتریت ظرفیت حمل اکسیژن بدن را کاهش داده و موجب نوعی خفگی در جوجه ها میشود.
۳) بعضی از مواد معدنی روی کیفیت آب اثر دارند. آهن (۳۰ میلی گرم در لیتر) و سولفات ( بیشتر از ۳۲ میلی گرم در لیتر) موجب تولید بوی بد و مزه تلخ آب میشوند و مصرف آب را توسط جوجه کاهش میدهند. برای حفظ عملکرد تولید جوجه ها، نباید غلظت کلسیم، سرب، منیزیم و روی آب به ترتیب از ۲۵۰، ۰.۲، ۱۲۵ و ۱.۵ میلی گرم در لیتر بیشتر باشد. کلسیم بیش از ۱۸۰ میلیگرم در لیتر، موجب رسوب در وسایل و تجهیزات به ویژه نازل ها میشود. سدیم بیش از ۳۲ میلیگرم در لیتر، موجب افزایش مصرف آب و مرطوب شدن بستر میگردد. مناسب ترین روش بررسی میزان مواد معدنی آب شرب مرغداری ها، اندازه گیری کل مواد جامد آب (TDS) است که باید کمتر از ۳۰۰۰ میلی گرم در لیتر باشد که معادل هدایت الکتریکی (EC) آن، ۵ میلی موس است. در آزمایشگاه ها مقدار املاح آب را با استفاده از هدایت الکتریکی اندازه گیری میکنند که قابل تبدیل به TDS است. بنابراین در سالن پرورش مرغ گوشتی مرغدارانی که از آب چاه استفاده میکنند، بررسی مواد معدنی، میکروب ها و نیترات آب را حداقل سالی دوبار انجام دهند و اگر از منابع ثابت دیگر آب استفاده میکنند، نیاز است که اطلاعاتی در این موارد به دست آورند و یا خود راسا به اندازه گیری آن مبادرت نمایند.
در اکثر مرغداری ها از آب چاه جهت تامین آب مصرفی مرغداری استفاده میشود. اما باید ذکر شود که میزان سختی آب چاه زیاد بوده و این نوع آب حلالیت پایینی دارد. استفاده از آب تصفیه نشده با سختی بالا مشکلات زیادی به بار می آورد که مهمترین آن ها عبارتند از:
_ حل نشدن کامل دارو و یا مکمل ها در آب و در نتیجه عدم واکسیناسیون صحیح جوجه ها.
_ گرفتگی و خوردگی لوله ها و مسیر آب رسانی به دلیل رسوبات آهکی.
_ افزایش آلودگی میکروبی آب.
_ عدم دسترسی جوجه ها به آب کافی در اثر رسوب گرفتن نازل ها.
_ کاهش قدرت هضم کنندگی سیستم گوارش جوجه ها و تاثیر منفی بر رشد آن ها.
_ افزایش تلفات در اثر مسمومیت غذایی به دلیل حجم بالای مواد معدنی در آب.
لذا آب مصرفی جوجه ها در مرغداری باید کیفیت لازم را داشته و به صورت تصفیه شده باشد. در مرغداری ها معمولا برای تامین فشار لازم سیستم آبخوری از مخزن و یا یک تانک بزرگ آب نیز استفاده میشود. در خصوص نگهداری از منبع آب لازم است که مرغدار همیشه منبع آب را تمیز نگه دارد. همچنین لازم است که منبع آب هر چند مدت یکبار به صورت کامل تخلیه و به طور کامل شست و شو و تمیز شود. دامپزشکان توصیه میکنند که آب مصرفی جوجه ها حداقل باید دو بار در طول سال جهت آزمایش و کیفیت بررسی شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد احداث سالن مرغداری گوشتی و نحوه احداث و خرید تخم مرغ نطفه دار با کارشناسان شرکت رویال طیور در ارتباط باشید.